Although being technically very different instruments, we are convinced that the romantic guitar and the fortepiano share the same aesthetics. This was proven to us for the first time when we finally recorded our Schubert album ‘A Sentimental Moment’ in 2018, with piano works arranged for our Viennese guitars. After this, it was natural for us to turn to a composer who has fired more interest than anyone else: Mozart. We do hope that these arrangements of Mozart’s piano sonatas can suggest how he might have expressed his genius on our instrument. The shorter duration of the notes, as well as the delicacy and richness of colours found in the sound world of the guitar, are quite close to those of the late 18th Century fortepianos that Mozart would have known, while the dynamic range of the guitar would be very much at home in the salons and smaller concert venues of that time. Listening to the sonatas played on two guitars might be exotic, but the plucked sound fits in with the family of keyboard instruments.

Met de muziek van het magische romantische gitaarduo Morat-Fergo waan je je in vervlogen tijden. Het duo bewerkte Mozarts pianosonates voor gitaar en speelt zijn muziek in deze prachtige opname voor het eerst op Weense gitaren.

Als je opgroeit met de klassieke gitaar, dan kom je erachter dat de grote componisten buiten je bereik lijken te liggen, omdat die niet of nauwelijks voor gitaar schreven. Hoewel de succesvolle transcripties van werken van Bach enige troost boden, was dat voor het duo Morat-Fergo niet genoeg. Morat en Fergo: "Op een zeker moment in onze carrière als klassieke gitaristen wilden we niet alleen naar Schuberts muziek luisteren, maar deze ook spelen. Wij groeiden op met zijn muziek. In onze kindertijd kwam Schuberts muziek vaak thuis langs als een oude vriend van de familie. Ons beider vaders koesterden zijn muziek."

Onbewust hoorden de twee de gitaar altijd al aarzelend doorklinken in de muzikale taal van Schubert. Dat, gecombineerd met hun liefde voor Schuberts muziek, wakkerde de wens aan om zijn muziek te bewerken en zo uiteindelijk zijn wereld te ontdekken, niet alleen als luisteraars, maar ook als uitvoerenden. Dat resulteerde in hun debuutalbum 'A Sentimental Moment'. Sindsdien hebben Morat en Fergo naam gemaakt met baanbrekende arrangementen en interpretaties van laat achttiende-, begin negentiende-eeuwse pianomuziek voor hun Weense gitaren. Muzikale intimiteit en precisie zijn twee van de bijzondere kenmerken van het duo. De twee gitaristen hebben het vermogen om het geluid van hun gitaren te laten samensmelten tot een instrument.

Hoewel technisch zeer verschillend, hebben de romantische gitaar en de fortepiano eenzelfde esthetiek, vinden Morat en Fergo. Het was dan ook vanzelfsprekend dat ze zich voor dit tweede album richtten op de muziek van een, in zijn tijd, en nog steeds, zeer geliefde componist: Wolfgang Amadeus Mozart. Duo Morat-Fergo hoopt dat deze arrangementen van Mozarts pianosonates laten zien hoe hij, onbewust misschien, ook zijn stempel heeft gedrukt op de gitaar. De kortere duur van de noten, de gevoelvolheid en de rijkdom aan kleur van de klankwereld van de gitaar, komen vrij dicht in de buurt van die van de fortepiano’s van de late 18e eeuw, zoals Mozart die kende. Terwijl de gitaar, met zijn dynamiek, zich beslist thuis had gevoeld in de salons en kleinere concertzalen van die tijd. Al luisterend naar de sonates, gespeeld op de twee gitaren, lijkt dat wellicht exotisch, maar het geluid van de trillende gitaarsnaren hoort thuis bij de familie van toetsinstrumenten.

De Zwitser Raoul Morat en de Deen Christian Fergo ontmoetten elkaar tijdens hun studie met Echo-prijswinnaar Frank Bungarten. De wederzijdse liefde voor Schuberts muziek leidde tot het begin van het duo. Een van hun doelen is om de buitengewone vaardigheden van de romantische Weense gitaren te gebruiken in hun arrangementen van de pianomuziek van onder anderen Mozart, Schubert en Chopin.

Obwohl es sich um technisch sehr unterschiedliche Instrumente handelt, sind wir davon überzeugt, dass die romantische Gitarre und das Fortepiano die gleiche Ästhetik teilen. Das wurde uns zum ersten Mal bewusst, als wir 2018 endlich unser Schubert-Album "A Sentimental Moment" aufnahmen, mit Klavierwerken, die für unsere Wiener Gitarren arrangiert wurden. Danach war es für uns selbstverständlich, uns einem Komponisten zuzuwenden, der mehr Interesse geweckt hat als jeder andere: Mozart. Wir hoffen, dass diese Bearbeitungen von Mozarts Klaviersonaten anregen können, wie er sein Genie auf unserem Instrument ausgedrückt haben könnte. Die kürzere Dauer der Noten sowie die Zartheit und der Farbenreichtum der Klangwelt der Gitarre kommen denen der Hammerklaviere des späten 18. Jahrhunderts, die Mozart gekannt hätte, recht nahe, während der dynamische Bereich der Gitarre in den Salons und kleineren Konzertsälen jener Zeit sehr zu Hause wäre. Die Sonaten auf zwei Gitarren gespielt zu hören, mag exotisch sein, aber der gezupfte Klang passt in die Familie der Tasteninstrumente.